Ciuspi!
'n prufesur d' Varsei l'è butàsi d'ardrìs e cun cumpetensa
e pasiensa (tanta pasiensa, tanta cumpetensa) l'è scrivì
tüta la Divin'a Cumedia an dialet varsleis. Zmia nen vera ma l'è
falu propri dabòn, scrivend tüti i sent cant, i quatordasmiladuzentvintetrè
vers dla Cumedia, parola par parola, an dialet varsleis. 'L nos dialet,
nen cul là che an quaid'ün 'l vurìa fèni pasè
par al dialet ad tüt al Piemont. 'L nos dialet ià niente da
vëdi con cul là ca ién duvzà an Piasa di Pës
par ciamela "Piasa Palass Vej''. Venta rispetè i tradision,
la nosa lengua, nen fèsi piè 'n gir. Ién dìlu
tüti i nos pueta pusè bon, tant c'me la Elena Carasso.
L'eva
propi stata lei a stüdiè, quaiche ani fa, na schers antal cuncùrs
ad puizìa d'Aziàn: l'ava pià 'na puisìa
ad Dante e l'ava trasfurmàla antin cit capulavùr, ma l'ava
firmàsi cun an nom ad fantasia che l'ava anganà fin'a di
vulpon tam c'mè il giurnalista d'la Stampa Francesco Rosso e l'avucat
Alario.
Al
prufesur Guaita, che 'dès al magon'a par al pastìs ca ién
cumbinà an piasa Cavour , l'è fat 'na roba grosa e i' son
cuntent che al mè amìs Federico Bavagnoli l'abia trasferì
tüta la Cumedia dal prufesur Guaita 'dzura an "cd-rom", cuzì
che tüti ai puduma legi e senti: "Giust a metà dal curs
d'la nosa vita...".
Al
prufesur Guaita l'è faji propri 'n bel regal a la so sità
, a tüti i varsleis. Speruma che ia scoli nu aprufitu parchè
par i nos matoc' l'è n'ucazion da nen perdi.