Am pèr a mé ch’séppe prezîṡ a un dío
cl òman ch’al stá a sêdar dnänz a té
e acsé da tâiṡ at stá a séntar
e té t c’cŏrr, dŏulze
e t rédd da fèr gnîr vójje;

e par quásst al côr ind al mî pèt
l avänze inṡmé;
parché a guardèrat, sóbbit,
ĕcco, a n sŏn pió bône d c’cŏrrar,

mo la mî längue l’é spzè
e sutîl ind un mumänt am córr
un fûg tótt sŏtte la pèl,
dai ûc’ a n vádd pió gnént,
i um rŏnnżn ali urácc’,

am vîn adòs tótt un sudŏur frádd,
una tarmarî la m ciâpe tótte,
a sŏn pió vâirde dl’êrbe
e am é d avîṡ
ch’ pôc ai mänche ch’a séppe môrte.

Mo incôse as pôl supurtèr.