15  L'àni ca 'l finìs
L'anno che finisce
Zmìa da vëdi
'n vèc cun la bàrba lònga ca snu va
e ca 's gira 'n daréra par salutè
cun 'n po 'd tristësa
e 'nti j öc' na làcrima ca la lüs
'I fa 'ncùra si pòchi pas
ca lu sepàru dla fin
quasi strüzanda i pé
ntant par man
II cumpàgna 'n maznà ...!
ch'a l'è l'àni növ ca lu sustituìs
e i mùstra da cuè regnè la pas
e che tüti 's völu bén.
Sembra di vedere
un vecchio con la barba lunga che se ne va,
che si gira indietro a salutare
con un po' di tristezza
e negli occhi una lacrima che brilla,
fa anlo separano dalla fine
quasi strisciando i piedi,
intanto per mano,
accompagna un bambino,
che è l'anno nuovo che lo sostituisce
e gli insegna a comportarsi bene,
di cercare di far regnare la pace
e che tutti si vog1iano bene.